Podczas tej misji na geosynchroniczną orbitę transferową (GTO) trafiły cztery satelity MicroGEO firmy Astranis zaprojektowane w taki sposób, aby były znacznie mniejsze w porównaniu do tradycyjnych satelitów telekomunikacyjnych na orbicie geostacjonarnej (GEO). Dzięki niewielkiej masie (każdy z nich waży ok. 400 kg, satelity tradycyjne natomiast kilka ton) możliwe było umieszczenie ich na orbicie transferowej bliższej orbity docelowej. Mają one pracować na orbicie przez 7 do 10 lat.

Cztery satelity, które znalazły się na szczycie rakiety to AGILA, który będzie zapewniał szerokopasmową łączność na terenie Filipin poprzez firmę Orbits Corp, NuView-A i NuView-B, które będą dzierżawione przez firmę Anuvu, aby zapewniać dostęp do Internetu w samolotach i na statkach, oraz UtilitySat, który będzie miał możliwość rekonfiguracji na orbicie, a początkowo będzie stanowił zastępstwo dla uszkodzonego satelity Arcturus, którego celem jest dostarczanie usługi szerokopasmowej komunikacji na Alasce.