Prototyp Starship SN9, który przechodzi kampanię testową od grudnia 2020 roku, jest obecnie przygotowywany do lotu na wysokość 12,5 km. Ma on stać się drugim egzemplarzem, po Starshipie SN8, który wzniesie się na większą wysokość i przetestuje manewr lądowania.

Starship to drugi stopień nowej rakiety wielokrotnego użytku, nad którą pracuje obecnie SpaceX. Wraz z pierwszym stopniem, nazywanym Super Heavy, nowa rakieta, w całości także nazywana Starship, ma pozwolić na znaczące obniżenie kosztów dostępu do orbity okołoziemskiej oraz na przeprowadzenie załogowych lotów na Marsa. Prototypy statku Starship są budowane i testowane w ośrodku SpaceX w Boca Chica w Teksasie.

Starship SN9 na teren kompleksu startowego trafił pod koniec grudnia 2020 roku i najpierw przeszedł serię testów ciśnieniowych. Następnie 6 stycznia przeprowadzono pierwszy test statyczny, podczas którego uruchomiono trzy silniki Raptor zamontowane w pojeździe. Prawdopodobnie silniki pracowały krócej, niż planowano.

W ciągu kolejnych dni odbyły się próby przeprowadzenia testu po raz kolejny, lecz były one przerywane. Ostatecznie 13 stycznia w ciągu jednego dnia odbyły się aż trzy testy statyczne. Trzecie uruchomienie silników nastąpiło jedynie trzy godziny po pierwszym. Wizualnie testy wyglądały na udane, jednak później Elon Musk poinformował, że dwa silniki będą musiały zostać wymienione.

W ciągu kilku dni po teście silniki Raptor o numerach seryjnych 44 i 46 zdemontowano i przygotowano do transportu, prawdopodobnie do ośrodka testowego SpaceX w McGregor w Teksasie. Na ich miejscu w prototypie umieszczono dwa inne egzemplarze. Po wymianie silników konieczne było ponowne przeprowadzenie testu statycznego. 20 stycznia trzy próby przerwano w trakcie odliczania, a następnego dnia udało się uruchomić silniki, lecz zostały one wyłączone przed czasem i konieczny był jeszcze jeden test. Odbył się on 22 stycznia i wygląda na to, że wszystko poszło zgodnie z planem.

Po ostatnim teście statycznym rozpoczęto finalne przygotowania do lotu. 23 stycznia w Starshipie SN9 zamontowano system przerwania lotu, który ma pozwolić na zniszczenie pojazdu w przypadku, gdyby utracono nad nim kontrolę. Testowy lot na wysokość 12,5 kilometra może odbyć się najwcześniej 25 stycznia. Okno testowe rozpoczyna się o godzinie 19:00 czasu polskiego (18:00 UTC) i będzie otwarte przez 6 godzin. W przypadku, gdyby lotu nie udało się przeprowadzić tego dnia, kolejne możliwe terminy to 26 i 27 stycznia.

Planowo profil lotu Starshipa SN9 ma wyglądać podobnie, jak w przypadku Starshipa SN8, który wzniósł się w powietrze 9 grudnia. Pojazd ma wystartować, wznieść się na wysokość 12,5 kilometra, a następnie rozpocząć opadanie w pozycji poziomej, stabilizując lot za pomocą ruchomych powierzchni aerodynamicznych. Zbliżając się do powierzchni, pojazd ma uruchomić silniki, wykonać manewr obrotu do orientacji pionowej i wylądować. Podczas lotu Starshipa SN8 nie udało się wylądować, ponieważ ciśnienie w dodatkowym zbiorniku paliwa było zbyt niskie. Firma liczy, że tym razem lądowanie zakończy się sukcesem.

W przygotowaniu są już kolejne egzemplarze, które rozpoczną swoje kampanie testowe po locie Starshipa SN9. 13 stycznia zamontowano skrzydła w dolnej części Starshipa SN10, kończąc tym samym jego montaż. Jest to kolejny pełnowymiarowy prototyp, który prawdopodobnie przeznaczony będzie do lotu o podobnym profilu, jak Starship SN8 i SN9. Poczyniono również postępy, jeśli chodzi o montaż kolejnego podobnego egzemplarza – Starshipa SN11 – którego sekcje zbiornikowe i silnikowa są już zmontowane i oczekuje on prawdopodobnie na umieszczenie na nim elementów aerodynamicznych.

Przygotowano także kolejny zbiornik testowy, zwany Starship SN7.2, który zbudowany jest ze stali o grubości trzech milimetrów, o milimetr cieńszej od stosowanej w poprzednich prototypach. 20 stycznia został on przetransportowany na teren kompleksu startowego i prawdopodobnie przejdzie testy ciśnieniowe bezpośrednio po locie Starshipa SN9. Pozwoli to na sprawdzenie wytrzymałości zbiorników budowanych z cieńszej stali, które mają znaleźć zastosowanie w kolejnych prototypach.

Jednocześnie wygląda na to, że postanowiono porzucić budowę prototypów o numerach seryjnych od SN12 do SN14. 23 stycznia rozpoczęto złomowanie elementów Starshipa SN12, a jeśli chodzi o dwa kolejne egzemplarze, dostrzeżono w sumie jedynie kilka elementów. Prawdopodobnie wynika to z faktu, że Starship SN15, którego budowa wciąż postępuje, ma być egzemplarzem, w którym wprowadzone zostaną znaczące modyfikacje i postanowiono zrezygnować z dokończenia poprzednich pojazdów. Być może będzie to pierwszy pełnowymiarowy prototyp zbudowany ze stali o grubości trzech milimetrów. Zauważono już także elementy kolejnych egzemplarzy, aż do Starshipa SN18.

Trwa również budowa pierwszego prototypu boostera rakiety, zwanego Super Heavy – w ostatnich dniach zamontowano kolejną jego sekcję. Dostrzeżono także pierwszą część, będącą elementem kolejnego, drugiego egzemplarza boostera. Wciąż prowadzone są intensywne prace ziemne na terenie, gdzie powstaje orbitalna platforma startowa przeznaczona do startów pełnej dwustopniowej rakiety.