Start rakiety Falcon 9 z misją CRS-19 – 5 grudnia 2019
Start został przełożony ze względu na zbyt silny wiatr wiejący na dużych wysokościach oraz niekorzystne warunki pogodowe w miejscu lądowania. Start odbędzie się najwcześniej 5 grudnia o godzinie 18:29 czasu polskiego (17:29 UTC).
Na 4 grudnia 2019 na godzinę 18:51 czasu polskiego (17:51 UTC) planowany jest start rakiety Falcon 9 z misją CRS-19. Odbędzie się on z platformy SLC-40 na Cape Canaveral, a towarowa kapsuła Dragon zostanie wyniesiona na niską orbitę okołoziemską (LEO), gdzie niecałe trzy dni później odbędzie się dokowanie do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS). Test statyczny poprzedzający misję odbył się 26 listopada.
Transmisję ze startu będzie można śledzić na żywo na naszej stronie.
Podczas tej misji wykorzystany zostanie towarowy Dragon, który brał już udział w dwóch misjach zaopatrzeniowych: CRS-4 we wrześniu 2014 roku oraz CRS-11 w czerwcu 2017 roku. Po starcie i separacji drugiego stopnia rakiety booster ma wylądować na autonomicznej barce Of Course I Still Love You (OCISLY) na Oceanie Atlantyckim. Do tej pory zazwyczaj w przypadku misji CRS pierwszy stopień lądował na platformie Landing Zone 1 (LZ-1) na Cape Canaveral, jednakże SpaceX planuje podczas tego lotu przeprowadzić demonstrację możliwości rakiety dla innego klienta. Po oddzieleniu się kapsuły drugi stopień pozostanie na orbicie jeszcze przez ok. 6 godzin, a następnie wykona dłuższy niż zazwyczaj manewr deorbitacji poprzez uruchomienie silnika, w związku z czym cała misja będzie bardziej wymagająca jeśli chodzi o ilość paliwa. Doprowadziło to do decyzji o przeniesieniu lądowania z LZ-1 na OCISLY.
Dragon pozostanie zadokowany do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej przez około miesiąc, kończąc swoją misję w styczniu przyszłego roku lądowaniem na powierzchni Oceanu Spokojnego przy pomocy spadochronów. Kapsuła zabierze ze sobą na Ziemię około 1700 kg ładunku ze stacji.
W ramach dziewiętnastej misji SpaceX z zaopatrzeniem na Międzynarodową Stację Kosmiczną (ISS) towarowa kapsuła Dragon wyniesie na orbitę około 2600 kg ładunku. Składają się na niego zapasy, części zamienne oraz sprzęt do eksperymentów.
Kamera hiperspektralna HISUI
Jednym z ładunków jest japońskiej produkcji kamera hiperspektralna HISUI (ang. Hyperspectral Imager Suite), sprzęt nowej generacji. Badania prowadzone przez HISUI będą kontynuacją badań misji ASTER (ang. Advanced Spaceborne Thermal Emission and Reflection Radiometer), czyli obrazowania za pośrednictwem zaawansowanego radiometru emisyjnego i odbiciowego. Hiperspektralne obrazowanie umożliwia utrwalanie obrazów w wysokiej rozdzielczości we wszystkich kolorach spektrum światła. Dzięki temu z obrazu można wydobyć więcej informacji dotyczących charakterystyki i właściwości fizycznych obiektu. HISUI można wykorzystać między innymi do eksploracji zasobów ziemskich, liczne zastosowania można odnaleźć również w rolnictwie, leśnictwie, czy innych dziedzinach zajmujących się środowiskiem.
Słodowanie jęczmienia w mikrograwitacji
Proces słodowania przekształca skrobię z ziarna jęczmienia w różne cukry odpowiednie do stosowania w piwowarstwie, gorzelni i produkcji żywności. Zrozumienie reakcji jęczmienia na mikrograwitację ma na celu pomóc w dostosowaniu go do celów żywieniowych dla przyszłych dalekich lotów kosmicznych. Na orbicie słodowanie jęczmienia ma odbywać się w sposób zautomatyzowany. Następnie słód powstały w kosmosie ma zostać porównany ze słodem wytworzonym na Ziemi pod kątem zmian genetycznych i strukturalnych. Firma Budweiser, odpowiedzialna za projekt, ma już na swoim koncie eksperyment z kiełkowaniem jęczmienia w mikrograwitacji.
AztechSat-1
Kolejną częścią ładunku misji CRS-19 jest cubesat AztechSat-1, zbudowany przez meksykańskich studentów. W tym doświadczeniu chodzi o zademonstrowanie komunikacji między tym satelitą, a siecią satelitów GlobalStar Constellation na niskiej orbicie okołoziemskiej (LEO). Przebiegająca w taki sposób komunikacja mogłaby się przyczynić do obniżenia zapotrzebowania na stacje kontroli naziemnej, zmniejszenia kosztów i zwiększenia liczby możliwych do pobrania przez satelity danych. Satelita AztechSat-1 zostanie umieszczony na orbicie za pomocą śluzy znajdującej się w japońskim module Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.
Rodent Research-19 (RR-19)
W eksperymencie RR-19 myszy wyniesione na orbitę umożliwią zbadanie nowej propozycji metody przeciwdziałania utracie masy mięśniowej i kostnej. Na atrofię mięśniową i kostną są narażeni astronauci przebywający w kosmosie, ale również – z różnych przyczyn – osoby pozostające na Ziemi. W ramach doświadczenia czterdziestu przebywającym w mikrograwitacji myszom podane mają być blokery oddziaływania miostatyny i aktywiny. Następnie należy ustalić, czy hamowanie sygnalizacji tych białek może spowodować zachowanie masy mięśniowej i kostnej u myszy lub poprawić zdolność regeneracji mięśni oraz kości po powrocie na Ziemię.
Confined Combustion
Eksperyment o nazwie Confined Combustion (ang. ograniczone spalanie) ma za zadanie zbadać zachowanie płomieni rozprzestrzeniających się w mikrograwitacji w zamkniętych przestrzeniach o różnych kształtach. W szczególności zostanie zbadana interakcja pomiędzy płomieniem, a otaczającymi go ścianami. Studiowanie zachowania ognia w mikrograwitacji może pomóc w zapewnieniu większego bezpieczeństwa astronautom, jak również wspomóc lepsze zrozumienie i kontrolowanie ognia na Ziemi.
Robotic Tool Stowage (RiTS)
RiTS to robotyczna przechowalnia dla dwóch jednostek RELL (ang. Robotic External Leak Locator) przechowywanych obecnie na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS). Są to narzędzia wyniesione na stację kolejno w 2015 i 2019 roku. Z ich pomocą można lokalizować ewentualne przecieki na zewnątrz stacji i wesprzeć proces planowania rozwiązania problemu. Dzięki wyniesieniu RiTS jednostki RELL będzie można przechowywać na zewnątrz stacji kosmicznej, zapewniając im przy tym ochronę przed promieniowaniem i mikrometeorytami.
Cold Atom Laboratory (CAL)
Misja CRS-19 dostarczy aktualizacje dla wielofunkcyjnego obiektu CAL. Wytwarzane są w nim chmury atomów schłodzonych do temperatur znacznie niższych niż temperatury w głębokiej przestrzeni kosmicznej. Równie niskich temperatur nie da się osiągnąć na Ziemi. Tak schłodzone atomy prawie się nie poruszają, dzięki czemu możliwe jest studiowanie fundamentalnych zachowań i cech kwantowych, które są bardzo trudne lub nawet niemożliwe do zbadania w wyższych temperaturach. Dzięki oprogramowaniu, które ma zostać dostarczone, naukowcy będą mogli dokonywać subtelnych pomiarów grawitacji w ramach eksperymentu.
Źródła: Forum NSF, NASA (1), (2), (3), Gunter's Space Page, Space.com, SpaceX (1), (2)