7 sierpnia o godzinie 07:12 czasu polskiego (05:12 UTC) rakieta Falcon 9 wystartowała z platformy LC-39A w Centrum Kosmicznym im. Kennedy'ego (KSC) i wyniosła na niską orbitę okołoziemską 57 satelitów konstelacji Starlink oraz dwa satelity obserwacyjne BlackSky Global. Separacja satelitów należących do firmy BlackSky nastąpiła nieco godzinę po starcie, natomiast około 30 minut później uwolniono satelity Starlink.

Starlink-10 to dziesiąta dedykowana misja, podczas której na orbitę wyniesiono satelity należące do budowanej przez SpaceX konstelacji Starlink, mającej zapewniać dostęp do Internetu na całej Ziemi. Aby móc rozpocząć publiczne oferowanie usług na średnich szerokościach geograficznych, w szczególności w północnej części Stanów Zjednoczonych oraz w Kanadzie, SpaceX musi zapełnić 36 płaszczyzn orbitalnych oddalonych od siebie o 10 stopni. Powinno być to możliwe do osiągnięcia po tym, jak satelity z czternastej lub piętnastej misji Starlink dotrą na docelowe pozycje na orbicie.

Wszystkie satelity Starlink, które trafiły na orbitę podczas tej misji, wyposażone są w osłonę słoneczną (ang. sunshade), mającą blokować światło słoneczne przed odbijaniem się od satelitów i tym samym znacząco zmniejszyć ich jasność na nocnym niebie.

Tym razem na szczycie rakiety w ramach programu wynoszenia na orbitę małych satelitów, SmallSat Rideshare, znalazł się także dodatkowy ładunek – dwa satelity BlackSky Global. Są one elementem budowanej przez firmę BlackSky konstelacji satelitów obserwacyjnych, wykonujących zdjęcia Ziemi. Firma ma nadzieję, że na początku przyszłego roku na orbicie znajdzie się 16 satelitów. Umożliwiłoby to wykonywanie zdjęć o rozdzielczości jednego metra raz na godzinę dla większości miejsc na Ziemi. Pośrednikiem przy kontrakcie na wyniesienie satelitów jest firma Spaceflight, która poinformowała w drugiej połowie czerwca, że wykupiła miejsce na wielu misjach Falcona 9 do końca 2021 roku.

Podczas tego lotu użyto pierwszego stopnia rakiety Falcon 9, który wcześniej wziął udział w czterech misjach orbitalnych: Crew Demo-1 w marcu 2019 roku, RADARSAT Constellation Mission w czerwcu 2019 roku, Starlink-4 w styczniu 2020 roku oraz Starlink-7 w kwietniu 2020 roku. Po oddzieleniu się drugiego stopnia booster wylądował na autonomicznej platformie Of Course I Still Love You (OCISLY) na Oceanie Atlantyckim, co było jego piątym udanym lądowaniem. Podjęto także próbę odzyskania osłon ładunku rakiety za pomocą siatki zamontowanej na pokładzie statków Ms Tree oraz Ms Chief, jednak tym razem się ona nie powiodła.

Pełną transmisję ze startu można obejrzeć poniżej.

Źródła: SpaceX (1), (2), Marek Cyzio, NASASpaceFlight.com, Spaceflight, SpaceNews.com