Na 11 listopada na godzinę 03:03 czasu polskiego (02:03 UTC) zaplanowano start rakiety Falcon 9 z załogową misją Crew-3 z platformy LC-39A w Centrum Kosmicznym im. Kennedy’ego (KSC) na Florydzie. Na szczycie rakiety znajdzie się załogowa kapsuła Dragon 2 Endurance, która dostarczy na Międzynarodową Stację Kosmiczną (ISS) czworo astronautów. Crew-3 to trzecia operacyjna misja programu komercyjnych lotów załogowych NASA (ang. Commercial Crew) i piąta orbitalna misja załogowa SpaceX.

Start będzie można śledzić na żywo na naszej stronie.

Dowódcą misji będzie Raja Chari, który został wyselekcjonowany jako astronauta NASA w 2017 roku. Służył w Siłach Powietrznych USA w stopniu pułkownika jako dowódca testowej eskadry lotniczej oraz dyrektor jednostki odpowiedzialnej za loty testowe myśliwca F-35. Posiada 2500 godzin nalotu na różnych typach myśliwców, brał udział między innymi w misjach bojowych w Iraku oraz w operacjach w Korei. W NASA pracował jako dyrektor wspólnego zespołu testowego w programie komercyjnych lotów załogowych. Posiada tytuł magistra aeronautyki i astronautyki uzyskany na MIT, ukończył także Akademię Sił Powietrznych USA oraz Szkołę Pilotów Doświadczalnych Marynarki Wojennej USA.

Rolę pilota pełnił będzie Thomas Marshburn, wyselekcjonowany jako astronauta NASA w 2004 roku. Uzyskał tytuł magistra w zakresie fizyki technicznej na Uniwersytecie Wirginii, tytuł magistra w zakresie nauk medycznych na Uniwersytecie Teksańskim oraz tytuł doktora medycyny na Uniwersytecie Wake Forest. Po dołączeniu do NASA pracował jako chirurg lotniczy w programie promów kosmicznych oraz przy wspólnym amerykańsko-rosyjskim programie lotów, przez jakiś czas pracując także w Rosji, wspierając misję NASA do stacji kosmicznej Mir. Później został kierownikiem operacji medycznych w programie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Brał udział w misji promu kosmicznego STS-127 w lipcu 2009 roku, podczas której dostarczono elementy ISS na orbitę, a także w misji Sojuz TMA-07M, przebywając na ISS jako członek Ekspedycji 34 i 35 od grudnia 2012 roku do maja 2013 roku. Uczestniczył w spacerach kosmicznych, łącznie spędził poza statkiem ponad 18 godzin.

W locie weźmie udział także Kayla Barron, która będzie pełnić rolę specjalistki misji. Została ona wyselekcjonowana jako astronautka NASA w 2017 roku. Uzyskała tytuł magistra w zakresie inżynierii nuklearnej na Uniwersytecie w Cambridge. W 2010 roku została oficerem marynarki wojennej, od razu rozpoczynając szkołę podyplomową, gdzie zajmowała się badaniami nad modelowaniem cyklu paliwowego zasilanych torem reaktorów nuklearnych nowej generacji. Wzięła udział w treningu marynarki związanym z energią jądrową i okrętami podwodnymi, po czym została przypisana do okrętu podwodnego USS Maine i brała udział w trzech strategicznych patrolach odstraszających jako oficer dywizji.

Ostatni członek załogi to Matthias Maurer, który będzie pełnił rolę specjalisty misji. Posiada tytuły inżyniera technologii materiałów oraz inżynierii materiałowej uzyskane na Uniwersytecie Kraju Saary, tytuł magistra ekonomii dla inżynierów uzyskany na Zdalnym Uniwersytecie w Hadze oraz stopień doktora w zakresie inżynierii materiałowej Politechniki w Akwizgranie. Otrzymał wiele narodowych nagród za wyróżniające się badania w dziedzinie inżynierii materiałowej, zarejestrował także wiele patentów. Do Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) dołączył w 2010 roku. Początkowo nie został wybrany jako astronauta i pracował jako inżynier wsparcia załogi, jako osoba komunikująca się z astronautami na ISS, a także prowadził projekty przygotowujące agencję do przyszłych lotów załogowych. Do korpusu astronautów dołączył formalnie w 2015 roku. Brał udział w misji analogowej NASA NEEMO 21, spędzając 16 dni pod wodą, testując strategie i narzędzia z myślą o przyszłych lotach na Marsa.

Treningi przed misją trwały wiele miesięcy, zakończyły się na początku października na Cape Canaveral na Florydzie, gdzie astronauci zapoznali się z kapsułą, która zabierze ich na orbitę. Założyli oni skafandry kosmiczne, weszli do pojazdu i przeszli procedury podobne do tych, które czekają ich przed właściwym startem. 16 października rozpoczęła się formalna kwarantanna przed lotem, która jest stałym elementem załogowych lotów orbitalnych.

24 października na teren kompleksu startowego LC-39A przewieziona została załogowa kapsuła Dragon 2. Kolejnego dnia odbyła się prowadzona wspólnie przez NASA i SpaceX ocena gotowości do lotu, w ramach której potwierdzono, że można przystąpić do ostatnich przygotowań do startu. 26 października astronauci dotarli na pokładzie samolotu NASA do Centrum Kosmicznego im. Kennedy’ego (KSC). Dzień później rakieta wraz z kapsułą na szczycie została umieszczona na platformie startowej i przeprowadzono test statyczny, podczas którego na kilka sekund uruchomiono dziewięć silników Merlin w pierwszym stopniu Falcona 9. Test zakończył się powodzeniem.

W nocy z 28 na 29 października czasu lokalnego odbyła się próba generalna, podczas której wykonano wszystkie procedury dnia startowego, łącznie z transportem na platformę startową, wejściem do kapsuły i zajęciem w niej miejsc przez astronautów. 29 października przeprowadzono także ocenę gotowości do startu w dniu 31 października, która zakończyła się powodzeniem. Potem jednak nastąpiła seria opóźnień. Najpierw start przełożono ze względu na system burzowy powodujący silny wiatr i wysokie fale na Oceanie Atlantyckim, a następnie z powodu niewielkiego problemu medycznego u jednego z członków załogi. Ze względu na kolejne opóźnienia zdecydowano, aby misja Crew-2 zakończyła się przed rozpoczęciem misji Crew-3 i ostatecznie ustalono czas startu na 11 listopada.

10 listopada przeprowadzono dodatkową ocenę gotowości do startu i zakończyła się ona powodzeniem. Dyskutowano na temat potencjalnego problemu ze spadochronami, który pojawił się podczas powrotu kapsuły Dragon 2 Endeavour na Ziemię w ramach misji Crew-2. Jeden z czterech spadochronów głównych nie napełnił się powietrzem od razu po ich wypuszczeniu, nastąpiło to dopiero po ponad minucie. Podobne zachowanie było obserwowane wcześniej podczas wielu testów i po analizie spadochronu oraz danych po wodowaniu uznano, że nie wydarzyło się nic niepokojącego.

Start zaplanowany jest na 11 listopada na godzinę 03:03 czasu polskiego (02:03 UTC). Transmisja rozpocznie się około cztery godziny wcześniej. Po założeniu skafandrów astronauci zostaną przewiezieni na platformę startową, nieco ponad 2,5 godziny przed startem wsiądą do kapsuły, 40 minut później zostanie zamknięty właz. Ramię dostępowe odsunie się od rakiety, system ewakuacji kapsuły zostanie uzbrojony i 35 minut przed startem rozpocznie się tankowanie.

Podróż do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej potrwa nieco ponad 22 godziny. Po dotarciu na orbitę Dragon oddzieli się od rakiety i za pomocą silników manewrowych Draco zbliży się do ISS. Dokowanie planowane jest na 12 listopada na godzinę 01:10 czasu polskiego (00:10 UTC). Astronauci pozostaną na stacji przez około pół roku jako członkowie Ekspedycji 66 i 67.

W ramach tej misji użyty będzie nowy egzemplarz załogowej kapsuły Dragon 2, któremu załoga nadała nazwę Endurance. Po raz pierwszy jednak ponownie wykorzystany zostanie nos kapsuły, który brał udział w jednej z poprzednich misji. W porównaniu do poprzednich egzemplarzy w pojeździe wprowadzono pewne usprawnienia. Między innymi wzmocniono niektóre szwy w spadochronach pilotach po tym, jak podczas powrotu na Ziemię po misji Crew-1 uległy one drobnym uszkodzeniom. Wprowadzono także zmiany w oprogramowaniu, aby komunikacja była bardziej odporna na efekty promieniowania, kiedy pojazd jest zadokowany oraz usprawniono procedury i mechanizmy podczas dokowania, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia interferencji.

SpaceX przekazała NASA duże ilości danych zebranych podczas misji Inspiration4. Dla agencji było to interesujące, jako że Dragon wzniósł się wyżej, niż podczas misji do ISS, gdzie był wystawiony na większe ryzyko kolizji z mikrometeoroidami. Dodatkowo trzy dni spędzone przez załogę w kapsule były wymagającym testem dla systemów podtrzymywania życia.

W czasie misji Inspiration4 wykryto problemy z toaletą w kapsule. Rurka przekazująca mocz do zbiornika oderwała się, przez co mocz przeciekał do przestrzeni pod podłogą kapsuły. W związku z tym zdecydowano się na przeprojektowanie systemu – teraz jest on w pełni spawany i nie ma możliwości „odklejenia się” rurki. Sprawdzono także zadokowaną do ISS kapsułę Dragon Endeavour i okazało się, że tam także doszło do podobnego przecieku. SpaceX przeprowadziło obszerne testy, aby upewnić się, że nie doprowadzi to do korozji zagrażającej pojazdowi. We współpracy z NASA ustalono, że problem ten nie stwarza niebezpieczeństwa dla załogi. Agencja zatwierdziła także zmodyfikowany projekt systemu w kapsule Endurance.

Podczas tego lotu wykorzystany zostanie pierwszy stopień rakiety Falcon 9, który brał udział w misji zaopatrzeniowej do ISS, CRS-22, w czerwcu 2021 roku. Po oddzieleniu się drugiego stopnia planowane jest lądowanie boostera na autonomicznej platformie A Shortfall of Gravitas (ASOG) na Oceanie Atlantyckim.

Prognozy pogody dają obecnie 70% szans na korzystne warunki w wyznaczonym terminie. Głównymi przeszkodami mogą okazać się chmury kłębiaste (cumulus) oraz opady deszczu. Zapasowe terminy startu dostępne są 12 listopada oraz 13 listopada.