| Numer misji | #140 |
| Data | 18 grudnia 2021, 13:41:40 czasu polskiego |
| Status | Sukces |
| Lądowanie | udane |
| Okno startowe | natychmiastowe |
| Materiały prasowe | Starlink Group 4-4 Press Kit |
| Miejsce startu | VSFB SLC-4E Pokaż lokalizację VSFB SLC-4E w Google Maps |
| Miejsce lądowania | OCISLY |
| Rakieta | Falcon 9 Block 5 |
| Booster | 1051.11 |
| Ładunek | 52 satelity konstelacji Starlink |
| Masa ładunku | ok. 15943 kg |
| Docelowa orbita | LEO |
| Klient | SpaceX |
Starlink Group 4-4 (Starlink-33) to trzydziesta trzecia dedykowana misja z satelitami budowanej przez SpaceX konstelacji Starlink, mającej docelowo zapewniać dostęp do Internetu na całym świecie. Na niską orbitę okołoziemską (LEO) o inklinacji 53.2° wyniesione zostaną kolejne 52 satelity.
Struktura satelitów jest płaska i zoptymalizowana tak, aby zajmowały jak najmniej przestrzeni, co umożliwia ich gęste upakowanie pod osłoną ładunku Falcona 9. Każdy z satelitów wyposażony jest w panel słoneczny, szukacz gwiazd umożliwiający orientację w przestrzeni kosmicznej oraz napędzane kryptonem silniki jonowe. Satelity zostały zaprojektowane w taki sposób, aby spalać się w 100% podczas wejścia w atmosferę. Wszystkie satelity są wyposażone w osłony przeciwsłoneczne (ang. sunshade), mające znacząco zredukować ilość światła odbijanego przez satelity i w efekcie ich jasność na nocnym niebie. Satelity posiadają także możliwość komunikacji laserowej pomiędzy sobą.
Podczas tej misji po raz pierwszy w historii wykorzystany został pierwszy stopień rakiety Falcon 9, który brał wcześniej udział w dziesięciu lotach. Były to misje Crew Demo-1 w marcu 2019 roku, RADARSAT Constellation Mission w czerwcu 2019 roku, Starlink-4 (V1.0 L3) w styczniu 2020 roku, Starlink-7 (V1.0 L6) w kwietniu 2020 roku, Starlink-10 (V1.0 L9) w sierpniu 2020 roku, Starlink-14 (V1.0 L13) w październiku 2020 roku, SXM-7 w grudniu 2020 roku, Starlink-17 (V1.0 L16) w styczniu 2021 roku, Starlink-22 (V1.0 L21) w marcu 2021 roku oraz Starlink-27 (V1.0 L27) w maju 2021 roku. Po oddzieleniu się drugiego stopnia booster wylądował na autonomicznej platformie OCISLY na Oceanie Spokojnym.